|
›
1332.
Enesi r.a. tregon se, kur Allahu i dhuroi të Dërguarit të Tij pasuri nga fisi Havazin, si plaçkë të fituar pa luftë, ai filloi t'u japë disa Kurejshëve deri në njëqind deve për njeri. Atëherë disa ensarë thanë për të Dërguarin e Allahut a.s.: "Allahu e faltë të Dërguarin e Tij! Po u jep kurejshëve dhe po na lë neve, ndërkohë që shpatat tona akoma po pikojnë gjak (nga lufta me femohuesit)!" Kur të Dërguarit të Allahut a.s. ia treguan këtë fjalë, ai dërgoi një lajmës tek ensarët për t'i mbledhur ata në një tendë lëkure dhe nuk thirri askënd tjetër përveç tyre. Kur ata u mblodhën, i Dërguari i Allahut a.s. hyri mes tyre dhe u tha: "Ç'është ajo fjalë që mora vesh se keni thënë?" Të mençurit e tyre thanë: "Për sa u përket njerëzve me mend midis nesh, ata nuk kanë thënë gjë, o i Dërguari i Allahut!,/ Pastaj tregohet hadithi i plotë. (Shih hadithin nr. 1673) (3147)
|