|
Kapitulli: 505. Të qarët pranë të sëmurit
›
663.
Ibn Umeri r.a. tregon: "Saad Ibn Ubada ra i sëmurë dhe Pejgamberi a.s. bashkë me Abdurrahman Ibn Aufin, Saad Ibn Ebi Vekkasin dhe Abdullah Ibn Mesudin (r.a.) i shkuan për vizitë të marrin vesh për gjendjen e tij. Kur Pejgamberi a.s. hyri tek ai, e gjeti të rrethuar nga njerëzit e tij dhe pyeti: "A ka mbaruar?" Ata i thanë: "Jo, o i Dërguari i Allahut." Pejgamberi a.s. derdhi lot dhe, kur njerëzit e panë Pejgamberin a.s. të lotojë, të gjithë po qanin. Ai (a.s.) tha: "A do të më dëgjoni? Allahu nuk ndëshkon për lotët e syrit dhe as për pikëllimin e zemrës, por ndëshkon për këtë, - dhe tregoi gjuhën, - ose mëshiron. I vdekuri ndëshkohet për shkak të vajtimit të të afërmve të tij për të." (1304)
|