|
Kapitulli: 811. Selemi, i cili nuk ka asgjë (për të paguar për vlerën që merr paradhënie)
›
1050.
Ibn Ebi Aufa r.a. tregon: "Në kohën e të Dërguarit të Allahut a.s. si dhe në kohën e Ebu Bekrit dhe të Umerit paguanim paradhënie për grurin, elbin, rrushin e thatë dhe hurmat." (2242, 2243)
›
1051.
Ibn Ebi Aufa r.a. tregon: "Ne u paguanim paradhënie fshatarëve të Shamit për grurë, elb dhe vaj për një masë të njohur e të përcaktuar për të na u dhënë në një kohë të njohur e të përcaktuar." E pyetën: "A atyre që kishin ç'të jepnin më vonë (u paguhej vlera paradhënie)?" Ai tha: "Ne nuk i pyesnim ata për këtë gjë." (2244, 2245)
|