|
Kapitulli: 817. Kush merr në punë dikë pastaj ai largohet duke mos marrë shpërblimin që i takonte, pastaj punëdhënësi e investon atë vlerë duke e shumëfishuar atë, ose kush investon kapitalin e dikujt tjetër dhe e shton atë
›
1057.
Abdullah Ibn Umeri r.a. tregon: "I Dërguari i Allahut a.s. ka treguar: "Një herë tre vetë (nga popujt e mëparshëm) po udhëtonin, kur papritmas i zë shiu dhe ata u strehuan në një shpellë. Hyrja e shpellës u zu befas nga një shkëmb i madh, ndërsa ata ishin brenda. Ata i thanë njëri-tjetrit: 'O ju! Asgjë nuk mund t'ju shpëtojë përveçse e vërteta, prandaj secili prej jush të kërkojë ndihmën e Allahut duke përmendur një vepër të atillë që ai e mendon se e ka bërë me përkushtim e vërtetësi (vetëm për të fituar Kënaqësinë e Allahut)/ Kështu, njëri prej tyre tha: 'O Allah! Ti e di se unë pata një punëtor që punonte tek unë për një farak (rreth 10-12 kg.) orizi, por ai u largua pa e marrë atë (si shpërblim për punën e bërë). Unë e mbolla atë farak orizi dhe me prodhimin që u bë, unë bleva lopë (për të dhe ato m'u shtuan shumë). Më pas, kur ai erdhi të më kërkojë pagesën e tij, unë i thashë: 'Shko tek ato lopë dhe vëri përpara!7 Ai më tha. 'O rob i Allahut! Po ti ke për të më paguar vetëm një farak oriz!7 Unë i thashë atij: 'Shko tek ato lopë dhe merri, pasi ato janë rezultati i atij faraku orizi7 Kështu, ai i mori ato. O Allah! Nëse Ti e quan se unë e bëra këtë nga frika prej Teje, atëherë, të lutem, largoje shkëmbin!7 Shkëmbi luajti pak nga hyrja e shpellës. I dyti tha: 'O Allah! Ti e di se kisha prindër të moshuar të cilëve unë gjithnjë u jepja qumësht nga delet e mia çdo natë. Një natë unë u vonova dhe, kur erdha, ata kishin rënë në gjumë, ndërsa gruaja dhe fëmijët po qanin nga uria. Unë nuk i lashë ata (familjen time) të pinin, derisa të kishin pirë më parë prindërit e mi. Kështu, nuk më pëlqente t'i zgjoja ata dhe, po kështu, nuk më pëlqente që ata të flinin pa pirë qumështin. Unë vazhdova të pres (që ata të zgjoheshin), derisa zbardhi dita e re. O Allah! Nëse Ti e quan se unë e bëra këtë nga frika prej Teje, atëherë, të lutem, largoje shkëmbin!/ Kështu shkëmbi lëvizi aq sa ata të mund të shihnin qiellin (por pa mundur të dilnin). Tjetri tha: 'O Allah! Ti e di se unë kisha një të afërme që, ishte më e dashura për mua dhe unë u mundova ta kandis atë, por ajo nuk pranoi, përderisa unë t'i paguaja asaj njëqind dinarë. Kështu, unë e mblodha shumën dhe ia çova asaj dhe ajo më lejoi që unë të fle me të. Por, kur qeshë mes këmbëve të saj, ajo më tha: 'O robi i Allahut! Kije frikë Allahun dhe mos ma prish vajzërinë veçse me të drejtë (me martesë)!' Unë u ngrita dhe ia lashë asaj njëqind dinarët. O Allah! Nëse Ti e quan se unë e bëra këtë nga frika prej Teje, atëherë, të lutem, largoje shkëmbin.1, Në këtë mënyrë Allahu i liroi ata (e largoi shkëmbin) dhe ata dolën nga shpella/' (2272,3465)
|