|
›
834.
Abdullahu, robi i liruar i Esma bint Ebi Bekrit r.a., tregon: "Esmaja zbriti në Muzdelife natën e Xliem-it (të qëndruarit atje) dhe filloi të falej. Pasi u fal për pak kohë, ajo më pyeti: "O biri im! A perëndoi hëna?" Iu përgjigja: "Jo!". Kështu që ajo përsëri vazhdoi të falej për pak kohë dhe pastaj pyeti: "A ka perënduar hëna?" Iu përgjigja: "Po!". Atëherë ajo urdhëroi që të niseshim (për Mina). Ne u nisëm dhe vazhduam, derisa ajo hodhi guralecat tek Xliemrat-ul Akabe, pastaj u kthye tek vendi i saj, ku fali namazin e agimit. I thashë: "O Hanta! Më duket se kemi ardhur (në Mina) natën shumë herët." Ajo tha: "O biri im! I Dërguari i Allahut a.s. e ka lejuar këtë për gratë (i ka lejuar gratë që të veprojnë kështu)." (1679)
|