|
Kapitulli: 1012. Thirrja "O sabahah!" me zërin më të lartë për të dëgjuar njerëzit kur dikush sheh armikun
›
1300.
Selema r.a. rrëfen: "Një herë dola nga Medina dhe shkova në drejtim të Gabas. Kur mbërrita në rrugën malore të Gabës,. më takoi një skllav i Abdurr-Rrahman Ibn Aufit. I thashë: "Mjerë ti! Ç'të ka sjellë këtu?" Ai m7u përgjigj: "Kanë marrë devetë e Pejgamberit a.s." E pyeta: "Kush i ka marrë?" Më tha: "(Fiset) Gatafan dhe Fezare." Kështu unë thirra tri britma saqë gjithë njerëzit mes maleve të
Medines e dëgjuan atë: "O sabahahY' Pastaj u turra derisa i takova pasi i kishin marrë devetë. Fillova t'i gjuaj me shigjeta duke thënë (vargjet): Unë jam i biri i Akvasë, Të ligjtë u shofshin pa masë Në këtë mënyrë i shpëtova devetë prej tyre para se t7ua milnin qumështin. Kur u ktheva me devetë, të cilat i kisha vënë përpara, Pejgamberi a.s. më takoi dhe i thashë: "O i Dërguari i Allahut, ata njerëz janë të etur, ndërsa unë i ndalova që të pinë. A mund të dërgosh disa njerëz që t'i ndjekin ata. "Ai a.s. më tha: "O biri i Akvasë! Ti fitove, kështu që fali ata. Për më tepër ata tani po zbaviten e po qetësohen nga njerëzit e tyre." (3041)
|