|
Kapitulli: 329. Këndimi i Kuranit [sures El-Fotihaj është i detyruar për imamin dhe ata që falen pas tij për të gjitha namazet
›
434.
Xhabir Ibn Samura r.a. tregon: "Populli i Kufës u ankua ndaj Saadit tek Umeri r.a. (atë kohë kalifi i dytë) kështu që ai e hoqi atë dhe emëroi Ammarin si prijës të tyre. Ata ngritën shumë ankesa ndaj tij saqë thanë edhe se ai nuk dinte të falej siç duhet. Kështu, Umeri i çon fjalë (dhe e thërret në Medine). Umeri i tha: "O Ebu Is'hak! Këta njerëz pretendojnë se ti nuk e fal namazin siç duhet. Ebu Is'haku tha: "Për Allah! Unë vetëm se u kam falur si namazin e të Dërguarit të Allahut a.s. dhe kurrë nuk kam lënë gjë mangët prej tij! Kështu, për namazin e darkës (isha) i zgjatja dy rekatet e parë dhe i shkurtoja dy të tjerët.,/ Umeri i tha: "Ky ka qenë edhe mendimi im për ty, o Ebu Is'hak." Kështu, Umeri dërgoi me të një a më shumë vetë në Kufe (që të pyesnin njerëzit për të). Kështu pra, ata shkuan atje dhe pyetën popullin e Kufes saqë nuk lanë xhami pa pyetur për të. Të gjithë njerëzit e lavdëruan shumë atë derisa shkuan te xhamia e fisit Beni Abs. Atje një burrë i quajtur Usama Ibn Katada (me nofkën Ebu Saëda) ngrihet e thotë: "Me qenë se na ke vënë në be, më duhet t'ju them se Sa'adi asnjëherë nuk ka shkuar vetë në krye të ushtrisë, asnjëherë nuk ka ndarë drejt (plaçkën e luftës) dhe asnjëherë nuk ka gjykuar drejt." (Kur dëgjoi këtë) Saadi tha: "Për Allah! Do t'i lutem Atij për tri gjëra: O Allah, në qoftë se ky robi Yt është gënjeshtar dhe është ngritur për t'u dukur, atëherë jepi atij jetë të gjatë, shtoja varfërinë dhe vëre në sprova e vështirësi." (Dhe kështu ndodhi.) Më vonë, kur e pyesnin se si ishte, ai u përgjigjej: "Burrë i shkuar nga mosha dhe gjithnjë në sprovë. Më ka rënë mallkimi i Saadit. Xhabiri tregon se e kishte parë atë më vonë, me vetullat që i binin mbi sy nga pleqëria e thellë, të fjalosej e të tallej me vajzat e vogla (fëmijët) rrugëve. (755)
›
435.
Ubada Ibn Samiti r.a. tregon se i Dërguari i Allahut a.s. ka thënë: "Nuk ka namaz për atë që nuk këndon suren El-Fatiha gjatë faljes." (756)
›
436.
Ebu Hurejra r.a. tregon se i Dërguari i Allahut hyri në xhami dhe pas tij hyri një burrë i cili, pasi u fal, shkoi dhe e përshëndeti Pejgamberin a.s..Ai (a.s.) ia ktheu përshëndetjen dhe i tha: "Kthehu dhe falu prapë sepse nuk je falur." Personi u kthye dhe u fal përsëri ashtu siç u fal herën e parë, pastaj u kthye dhe e përshëndeti Pejgamberin a.s. i cili përsëri i tha: "Kthehu dhe falu prapë sepse nuk je falur." Kjo gjë vazhdoi tri herë. (Pas gjithë kësaj) ai tha: "(Betohem) për Atë i Cili të ka dërguar ty me të vërtetën! Unë nuk mund të falem më mirë se kështu! (Të lutem) më mëso pra!" Nga kjo Pejgamberi a.s. tha: "Kur të ngrihesh e të vendosësh për të falur namaz shqipto tekbirin (fjalët Allaliu Ekber - Allahu është më i Madhi, për fillimin e namazit), pastaj këndo ç'është më e lehtë për ty (që di përmendësh nga Kurani, pastaj përkulu në ruku dhe rri sa të ndihesh i qetësuar (në këtë gjendje), pastaj ngrije kokën dhe qëndro drejt në këmbë, pastaj bjer me fytyrë për tokë në sexhde dhe rri sa të ndihesh i qetësuar (në këtë gjendje), pastaj ulu dhe rri i qetësuar (dhe mos u nxito për sexhden e dytë). Kështu pra vepro gjatë gjithë faljes tënde (në çdo veprim rri sa të ndihesh i qetësuar në atë gjendje që je)." (757)
|