|
Kapitulli: 491. Qefini për të vdekurin
›
645.
Ibn Umeri r.a. tregon: "Kur vdiq Abdullah Ibn Ubej (kreu i mynafikëve), i biri i tij shkoi te Pejgamberi a.s. dhe i tha: 'O i Dërguari i Allahut! Të lutem më jep këmishën tënde ta mbështjell atë (babanë) me të, fali atij xhenazen dhe lutju Allahut që ta falë atë/ Kështu, i Dërguari i Allahut a.s. ia dha atij këmishën e vet dhe i tha: "Më thirr (kur të jetë gati xhenazja) që t'i fal namazin." Ai e njoftoi Pejgamberin a.s. dhe, kur ai qe gati t'i falë atij xhenazen, Umeri e kapi për dore dhe i tha: "A nuk të ka ndaluar Allahu që t7u falësh xhenazen mynafikëve (hipokritëve, njerëzve me dy fytyra)?" Pejgamberi a.s tha: "Më është dhënë mundësia e dy zgjedhjeve, (pasi Allahu) thotë: 'Edhe nëse ti (Muhamed a.s.) kërkon falje për ta (hipokritët), ose nuk kërkon falje për ta, bile edhe sikur të kërkosh shtatëdhjetë herë faljen e tyre, (prapëseprapë) Allahu nuk do t'i falë ata/ (Kuran, v.9: 80)". Kështu pra, ai (a.s.) ia fali atij xhenazen. Por për këtë zbriti ajeti tjetër Kuranor: "Dhe kurrë (o Muhamed a.s.) mos fal (xhenaze) për ndonjë prej atyre (hipokritëve) që vdes dhe as mos rri tek varri i tij ..." (Kuran, 9: 84). (1269)
›
646.
Xhabiri r.a. tregon: "Pejgamberi a.s. shkoi te varri i Abdullah Ibn Ubej pasi e varrosën. E nxorën trupin jashtë dhe pastaj Pejgamberi a.s. e leu me pështymë trupin e tij dhe e mbështolli me këmishën e tij." (1270)
|