|
Kapitulli: 520. Kur një idhujtar thotë në kohën e vdekjes dëshminë: "La ilahe il-IAIIah / Nuk ka Zot tjetër që meriton të adhurohet, përveç Allahut"
›
681.
Musajjeb Ibn Hazni r.a. tregon: "Kur Ebu Talibit iu afrua vdekja, i Dërguari i Allahut a.s. shkoi tek ai kur gjeti pranë tij Ebu Xhehl Ibn Hishamin dhe Abdullah Ibn Ebi Umejje Ibn Mugiran. I Dërguari i Allahut a.s. i tha Ebu Talibit: "O xhaxhai im! Thuaj 'Laa ilahc il-lAllah' (nuk ka të adhuruar tjetër të merituar përveç Allahut), një fjalë me të cilën unë do të dëshmoj për ty tek Allahu " Ebu Xhehli dhe Abdullah Ibn Ebi Umejeh i thanë: "O Ebu Talib! A do të hedhësh poshtë fenë e Abdul- Mutalibit?" Ndërsa Pejgamberi a.s. nuk pushoi së përmenduri atë (Fjalën e Dëshmisë) Ebu Talibit duke e ftuar që ai ta shqiptonte atë, ndërsa ata të dy vazhdonin t'ia përsërisnin fjalën e tyre derisa fjala e fundit që Ebu Talibi u tha atyre qe se ai ishte në fenë e Abdul- Mutalibit dhe nuk pranoi të dëshmojë 'Laa ilahe il-lAllah - askush nuk ka të drejtë, nuk meriton e nuk duhet të adhurohet përveç Allahut Një e të Vetëm e të pashok'. Nga kjo, i Dërguari i Allahut a.s. tha:
"Për Allah! Do të vazhdoj të kërkoj faljen e Allahut për ty në qoftë se nuk më ndalon Allahu ta bëj një gjë të tillë." Atëherë Allahu i Lartësuar zbriti në lidhje me këtë (ngjarje) ajetin: "Nuk shkon për Pejgamberin dhe për ata që besojnë të kërkojnë faljen e Allahut për idhujtarët edhe sikur ata të jenë më të afërmit, pasi atyre iu është bërë e qartë se ata janë banorët e Zjarrit (sepse ata kanë vdekur duke qenë mosbesimtarë)." (Kuran, 9: 113) (1360)
|