|
Kapitulli: 57. Zemërimi gjatë ligjëratës fetare dhe mësimdhënies në qoftë se shihet diçka e urryer
›
79.
Ebu Musa Ensariu r.a. tregon: "Njëherë një burrë i tha të Dërguarit të Allahut a.s.: "O i Dërguari i Allahut! A mundet që të mos u bashkohem njerëzve në namaz, sepse, kur na e fal filani, na e zgjat atë?" Kurrë më parë nuk e kisha parë Pejgamberin a.s. aq të nxehur gjatë këshillimeve sa atë ditë. Pas kësaj Pejgamberi a.s. tha: "O njerëz! Vërtet, disa prej jush i bëjnë njerëzit që të mos i pëlqejnë punët e mira (faljen e namazit ua mërzitin atyre). Prandaj kushdo që u prin njerëzve në falje, duhet që ta shkurtojë e ta lehtësojë (namazin), sepse mes tyre ka të atillë që janë të sëmurë, të dobët dhe që kanë nevojë (për t'u liruar shpejt për ndonjë punë të ngutshme)." (90)
›
80.
Zejd Ibn Halid Xhuheniu r.a. tregon: "Një burrë e pyeti Pejgamberin a.s. për sendin me vlerë të gjetur në rrugë. Pejgamberi a.s. u përgjigj: "Shihe mirë dhe njihe me se është lidhur (apo: çfarë ka brenda) dhe njoftoje ndër njerëz për një vit, pastaj shfrytëzoje atë, por nëse i vjen pronari, atëherë duhet t'ia kthesh atij." Pastaj ai pyeti: "Po deveja e humbur?" Nga kjo (pyetje) Pejgamberi a.s. u nxeh derisa iu skuqën faqet (apo: fytyra) dhe tha: "Ti s'ke punë me të, sepse ajo e ka me vete edhe mbajtësen e ujit për vete, edhe këmbët për të arritur tek uji dhe për të ngrënë pemët (për të kullotur), kështu që lëre atë ashtu, derisa ta gjejë pronari i saj." Ai e pyeti sërish: "Podeljae humbur?" Pejgamberi a.s. iu përgjigj: "Ajo është ose për ty, ose për vëllanë tënd (që e gjen apo që e ka humbur), ose për ujkun." (91)
›
81.
Ebu Musa r.a. tregon se (njëherë) Pejgamberin a.s. e pyetën për gjëra që ai nuk i pëlqente, por, kur njerëzit po vazhdonin ta pyesnin si shumë, ai u nevrikos, pastaj tha: "Më pyesni për çfarë të doni." Një burrë e pyeti: "Kush është babai im?" Pejgamberi a.s. iu përgjigj: "Babai yt është Hudhafa." Atëherë u ngrit një tjetër duke thënë: "Kush është babai im, o i Dërguari i Allahut?" Atij iu përgjigj: "Babai yt është Salirni, skllavi i liruar i Shejbas." Dhe kur Umeri e pa këtë gjendje në fytyrën e Pejgamberit a.s. tha: "O i Dërguari i Allahut! Vërtet, ne pendohemi tek Allahu i Lartësuar dhe i Madhëruar (për teprimin në pyetje duke të shqetësuar e duke të fyer)." (92)
|