|
›
1609.
Ibn Umeri r.a. tregon se babai i tij Umeri r.av ka thënë: "Bija ime, Hafsaja, humbi bashkëshortin e saj Humaisin, i cili qe nga shokët e të Dërguarit të Allahut a.s. që luftoi në Bedr dhe vdiq në Medine. Kështu, unë takova Uthmanin dhe ia parashtrova atij që të martohej me Hafsanë, duke i thënë: "Në qoftë se dëshiron, ta jap për martesë Hafsanë, të bijën e Umerit." Ai më tha: "Ta mendoj këtë gjë." Prita për disa ditë pastaj më tha: "Vendosa që të mos martohem tani për tani." Pastaj takova Ebu Bekrin dhe i thashë: "Në qoftë se dëshiron, ta jap për martesë Hafsanë, të bijën e Umerit." Ai heshti dhe nuk më dha asnjë përgjigje. Për këtë arsye unë u zemërova me të më shumë se me Uthmanin. Disa ditë më pas, Hafsanë ma kërkoi për grua i Dërguari i Allahut a.s. dhe ia dhashë atë atij për bashkëshorte. Më vonë më takoi Ebu Bekri dhe më tha: "Mbase u zemërove me mua kur më paraqite Hafsanë për martesë, ndërsa unë 'nuk të dhashë asnjë përgjigje." I thashë që po. Më tha: "Nuk më pengoi gjë tjetër që të pranoja propozimin tënd, veç ajo që mora vesh se i Dërguari i Allahut a.s. kishte bërë fjalë për Hafsanë dhe nuk desha të nxjerr të fshehtat e të Dërguarit të Allahut a.s., por, në qoftë se ai do të kishte hequr dorë prej saj, unë sigurisht që do ta kisha pranuar atë." (4005)
|